Beste supermarkt,
Ik neig nogal eens naar de succesnummers. Spaghetti bolognaise, broccoli en vis, boontjes met worst. Niet heel spannend, maar het beperkt de discussies aan tafel. Voorspelbaarheid, u kent dat wel. Binnen dat gamma probeer ik toch mee te glijden met de seizoenen. Alleen, beste supermarkt, daarin kan u mij wel een beetje helpen.
Ik heb zowat één succesnummer in de winter. Flikker een massa dun gesneden wortelen, aardpeer, pastinaak, peterseliewortel en ajuin in een ovenschotel. Scheutje olijfolie, wat zout, dille en peper en knal de oven in. Kan niet missen, altijd lekker.
Maar wat moet ik met die boerenkool, witte kool, andijvie, schorseneren en rapen in het schap? De boontjes uit Kenia ernaast, netjes verpakt op grootte zodat je ze met 1 welgemikte mesbeweging van kontjes en kopjes kan ontdoen, liggen naar mij te blinken. Ze zijn zo gemakkelijk. Groene frietjes bij een hamburger. Te vaak gooi ik ze in de kar, want als ik één of andere kool neem, maak ik het mezelf moeilijk. Dan moet ik op zoek naar recepten die kinderen lusten.
Bijna elke zaterdag zijn er proevertjes in de winkel. Soms koekjes of fruit, maar ook eenpansgerechten. Mijn kinderen staan altijd meteen aan te schuiven. Waarom is dat zo vaak om een kant-en-klare diepvriesschotel aan te prijzen? Waarom experimenteert u niet eens met lokaal geteelde savooikool en knolselder?
Vorige zaterdag was ik in een dappere bui. Ik viste een spitskool uit de groentenbak. Spitskolen zijn de ballerina’s onder de kolen, elegant en stevig. Bij het afrekenen sprak de kassierster mij aan, ‘Lekker, spitskool! Dat is echt heerlijk in de wok, met knapperige spekblokjes en een kommetje rijst apart.” Wat een service dacht ik. We begonnen een gesprekje over wintergroenten, en ze vertelde mij dat ze raapjes nu los aanbieden en niet meer per botje van 6 à 7 stuks, om de drempel te verlagen. Ik was in de wolken.
Thuisgekomen googelde ik trots de ‘spitskool’. Om te ontdekken dat het een zomergroente is. Damn!