Katrijn Van Bouwel: Van zaaien, oogsten en eten

Toon me de inhoud van je kassaticket, en ik zeg wie je bent. In dat geval, zou ik het soms liever opeten, dan te onthullen. Ik winkel niet altijd helemaal in overeenstemming met mijn zogeheten normen en waarden, zie je. Ik ben vaak te moe of te gehaast om te bedenken welke groenten er in het seizoen zijn, en al lang blij dat ik een enigszins coherente maaltijd kan verzinnen.

Dus serveer ik witloofrolletjes in december - want kaas maakt alles winters - en smuk ik de zomerse picknick op met veldsla - want we zitten in een veld, dus dit moét wel kloppen, toch? En omdat mijn zoon ze zo lekker vindt, vliegen die blauwe bessen in de kar, na een vlucht over de oceaan. Het is beperkt duurzaam, maar zelfs het weer weet niet goed in welk seizoen we zijn, sus ik mezelf dan. En ik heb écht geen tijd om zelf te gaan oogsten én elders inkopen te doen - want jammergenoeg groeit het wasmiddel en het meel nog niet aan de bomen. Ik ben erg goed in mezelf overtuigen.

Maar helemaal vrolijk word ik daar niet van. Er zijn vast oplossingen te bedenken die ervoor zorgen dat ik niet wezen- en inspiratieloos sta te staren in de groenten- en fruitafdeling en 52 weken per jaar kerstomaten en komkommers uit gewoonte grabbel. Ik kan me mijn boodschappenlijstje niet meer herinneren als ik het thuis vergat, laat staan dat ik de groentenkalender kan opdreunen. Of er andere recepten mee kan bedenken dan ‘soep… euhm, ofzo?

Gelukkig is er het atelier: ’Ik ben meer dan mijn kassaticket’ - een avond vol plannensmederij. Het opzet is even simpel als geniaal. Zet consumenten - al dan niet bewuste- samen met lokale supermarktuitbaters en marketingspecialisten. Laat hen bedenken hoe we seizoensgroenten aan en in de man brengen. Hoe? Verleid mensen bij het binnenkomen met een heerlijk seizoensbuffet. Want een lege maag denkt niet. (Een volle technisch gezien ook niet, maar het maakt het allemaal stukken gezelliger).

Deel één voert de geranten op, om samen met het publiek te reflecteren over seizoensgroenten. Peil naar de onderbuik van de aanwezigen (die zit vol seizoensgroenten dus ja). Schuif de kaart door naar de geranten, dat zij het oplossen! Maar is alles wel zo eenvoudig als het op het eerste zicht lijkt? Zijn de uitbaters eigenlijk wel te porren voor duurzaamheid? Moet dat? Is dat wat we willen, een supermarkt die als een volstrekt conservatieve pater familias beslist wat goed is voor de kinderklantjes, of zijn die klanten juist koning? Moeten we seizoensgroenten hip maken, of eerder gewoon? Hoe werkt een supermarkt eigenlijk? Wie bepaalt wat er in de rekken komt? Hoe stuurt een supermarkt nu al de aankopen? Welke cliché-ideeën om promo te voeren worden tegengesproken door marketingonderzoek?

Na het zaaien van inzichten en blikken achter de schermen, is het tijd om te oogsten. Brainstorm in kleine groepjes en toets meteen af wat er écht mogelijk is. De groentenafdeling verplaatsen naar een moestuin op het dak van de winkel? Subliminale boodschappen versturen via de intercom? Proevertjes tot mensen geen pap meer kunnen zeggen maar wel ’seizoensgroenten alsjeblieft’? Infiltreren in populaire soaps of aankondigingen van seizoensgroenten op het kassaticket? Van doldwaas naar deksels bruikbaar: op het einde van de avond hebben de winkeliers in ieder geval effectieve tips mee om in hun winkels duurzaamheid nog meer op het menu te zetten.

Het publiek smulde van eten en aha-erlebnissen en kon meedenken aan iets dat effectief in de winkel bij hen in de buurt kan toegepast worden. En ik? Ik kan al niet wachten tot mijn kassaticket iets meer zegt over wat ik echt op prijs stel.

Katrijn Van Bouwel is schrijfster, comedienne en een niet-altijd-zo-bewuste consument